Third semester စာေမးပြဲ ၿပီးသြားၿပီ။ ေက်ာင္းအားရက္မွာ ဗုဒၶဂယာ ျမန္မာ ေက်ာင္းသား စည္းေ၀းပြဲ သြားဘို႔ စာရင္းေပးထားတယ္။ ခက္တာက ဒီလ ၁၉ နဲ႔ ၂၄ ရက္ၾကား ဘယ္မွ မသြားဘို႔ ပါဠိဌာနမွဴးက ေျပာလာတယ္။ ေဒလီက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕ေတြ လာတဲ့အခါ ကိုယ္စားျပဳ ေျဖၾကားသူအျဖစ္ မိမိကုိ အမည္စာရင္း တင္ထားလို႔တဲ့။ ဒီႏွစ္ ဂယာ ေက်ာင္း သား စည္းေ၀းရက္က ၂၄။ ၂၅။ ၂၆ ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မမီႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂယာကုိ မလိုက္ႏိုင္ ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ရတယ္။
ဘာလုပ္ရမလဲ။ ပါဠိဌာနမွာ ဒီလ ၁၇ ရက္ေန႔က စၿပီး တစ္ပတ္ၾကာ အဘိဓမၼာ သင္တန္းရွိတယ္။ သင္တန္းဆရာက ေဟာင္ေကာင္တကၠသိုလ္ ဗုဒၶဇင္ဌာန ပါေမာကၡ မေလးႏိုင္ငံသား အရွင္ဓမၼေဇာတိိျဖစ္တယ္။ ပုိ႔ခ်မည့္ ဘာသာရပ္က သဗၺသတိ၀ါဒ အဘိဓမၼာဆိုေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေပါ့။ အဲဒီသင္တန္းကုိ တက္ရ မယ္။ သူတို႔ အဘိဓမၼာ သင္တန္း မစခင္ ကုိယ့္အဘိဓမၼာသင္တန္း စထားမွဟု အေတြးရၿပီး လာမည္႔ ၈ ရက္ေန႔မွာ အဘိဓမၼာ သင္တန္းျပန္လည္စတင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶ၀ိဟာရ ဘေႏၲ သုဒႆနကို ေျပာရတယ္။ သူက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဘိဓမၼာအသင္းရဲ႕ လက္ရွိ ဥကၠ႒ မဟုတ္လား။
သင္တန္းရက္။ ၈-၁၂-၂၀၁၀
သင္တန္းခ်ိန္။ နံက္ ၉- နာရီမွ ၁၀-နာရီ။
သင္တန္းဌာန။ ဗုဒၶ၀ိဟာရ။ ပူေနးတကၠသုိလ္အတြင္း။ ပူေနးၿမိဳ႕။
သင္တန္းသားမ်ား
ယခုအခ်ိန္ စာေမးပြဲေတြၿပီးလို႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု ခရီးထြက္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္။ သင္တန္းကို ပံုမွန္ လာႏိုင္မယ့္ အရွင္ ဒီပါနႏၵ (ဘဂၤလာေဒ့ရွ္) ေဒလီဘက္ကို ခရီးထြက္ေနတယ္။ မစ္ေယာင္လည္း ကုိရီးယားကုိ ေခတၱျပန္သြားတယ္။ ဂ်ပန္မ ယူမီ၂ ေယာက္ အနက္ တစ္ေယာက္က သူမ စာတမ္းၿပီးလို္႔ ဂ်ပန္ကို အၿပီးျပန္သြားေလရဲ႕။ တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔(PhD) စာတမ္း အၿပီးသတ္ခ်ိန္မို႔ မအားမလပ္ျဖစ္ေန ေလရဲ႕။ ဂ်ာမန္မ ေဒါတယ္။ သူမက ေနာက္လ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးသြားဘို႔ ျပင္ဆင္ေနလို႔တဲ့။ နီလမ ဆုိတဲ့ ကုလားေက်ာင္းသားကလည္း စာေမးပြဲ မၿပီး ေသးလို႔ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေသး။ ပီအိပ္ဒီေက်ာင္းသူ ကုလားမေလး အမိနာ ကလည္း ဆရာျဖစ္စာေမးပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနရတာနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနသတဲ့။ ဆရာ မစ္စတာ ဆန္ေဂ်း တစ္ေယာက္ေတာ့ အားအား လပ္လပ္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္ေန တာက သူ႔ခမ်ာလည္း အစာအိမ္ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ အိမ္မွာ ေဆးစား ေဆးေသာက္ရင္း ေအးေအး လူလူ အနားယူေနခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။ သင္ တန္းလာခဲ့ဘို႔ ေခၚရမွာလဲ အားနာစရာ။ ဒါေပမဲ့ ေခၚၾကည့္ေတာ့ လာရွာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သင္တန္းမွာ ဆရာဆန္ေဂ်း၊ ဘေႏၲ သုဒႆန နဲ႔ ကုလား ေက်ာင္းသားေလး မေဂၤ့ရွ္ တို႔ သံုး ေယာက္ပဲရွိတယ္။
အစက ျပန္စ
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၄ လေက်ာ္ ၅လ ၾကာ သင္တန္းက အဘိဓမၼာဘာသာရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ေလး ထိထိေရာက္ေရာက္ရွိလွပါတယ္။ စိတ္ပုိင္းကုိ အေျခ ခံၿပီး သၿဂႋိဳဟ္ တစ္က်မ္း လံုးကုိ ေမႊေႏွာက္သင္လုိက္တာ လူေတြလည္း မူးေနာက္ သြားၾကေတာ့တာဘဲ။ အိမ္မက္ မက္သလို ေကာင္းမွန္းေတာ့ သိတယ္။ ဘာမွေတာ့ မမွတ္မိလိုက္ဘူး ဆိုတာလို ေနမွာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ေနေန အဘိဓမၼာ အရသာ သူတို႔ေလးေတြ သိသြားၾကတာ အျမတ္ပဲ ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတကာမွာ အဘိ ဓမၼာကကုိ ႏႈတ္က မခ်ၾကဘူး။ ကုိရီးယားမေလး ေယာင္ဆိုရင္ '' ငါ နားေတာ့ မလည္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီဘာသာရပ္က သိပ္စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာပဲ။ ကိုရီး ယားလို ျပန္ဆိုထားတာရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ '' လုိ႔ ေျပာရွာတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အရွင္ဒီပါနႏၵဆုိရင္ '' အဘိဓမၼာဘာသာရပ္ကို ခုမွပဲသိခြင့္ ရတယ္။ တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ အဘိဓမၼာကို သင္တာ မရွိသေလာက္ဘဲ။ ဘဂၤလား ဘာသာရပ္နဲ႕ ျပန္ဆို ႏိုင္တဲ့အထိ ႀကိဳးစားမယ္'' လို႔ ေျပာရွာတယ္။ ကုလားမေလး အမိနာက ေတာ့ ''သိပ္ေတာ့ နားအလည္ႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ သိပ္စိတ္၀င္စားတာပဲ။ စာတမ္း ေရးေနတာမို႔ သိပ္မအား လပ္ေပမယ့္ တစ္ေန႔ တစ္နာရီေတာ့ အဘိဓမၼာ သင္တန္းအတြက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ ပါတယ္'' လို႔ ေျပာရွာတယ္။ ယခုသင္တန္းျပန္စေတာ့ အစက ျပန္ၿပီး ေကာက္ရတာေပါ့။ အဘိဓမၼာ ဆိုတာဘာလဲ။ ပရမတ္ဆိုတာဘာလဲ။ စိတ္ဆိုတာ၊ ေစတသိက္ဆိုတာ၊ ရုပ္ဆိုတာ၊ နိဗၺာန္ဆို တာ၊ ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ဆိုတာ စသည္စသည္ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားနဲ႔ေပါ့။
မွတ္မိေသးတယ္
ၿပီးခဲ့တဲ့ သင္တန္းမွာတုန္းက လူကလည္းမ်ား။ သူတုိ႔ခမ်ာ အေတြ႕အႀကံဳ သစ္လည္း ျဖစ္ၾကျပန္ ဆိုေတာ့ မယံုၾကည္မႈေတြ၊ နားမလည္မႈေတြနဲ႕ ျငင္းခုန္ ေဆြးေႏြး လိုက္ၾကတာ ဆူညံပြက္ေလာ ရိုက္ေနေတာ့တာပဲ။ အဘိဓမၼာကုိ ေန႔စဥ္ ဘ၀ထဲ ခ်ျပတာကို သိပ္သေဘာ ေတြ႔ၾကတယ္။ ျမန္မာ့ လူမႈအသိုင္း အ၀န္းမွာ အဘိဓမၼာသေဘာ တရားေတြ ဘယ္ေလာက္ ထိုးေဖာက္၀င္ ေရာက္ေနတယ္ဆို တာ သိေစခ်င္တာနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအေျခခံထားတဲ့ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္၊ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ ေတြးႀကံ ျပဳမူေနထိုင္ၾကပံုေတြကို မၾကာမၾကာေျပာျပျဖစ္တယ္။ အဲဒါကုိ အမ်ားစုက သေဘာက်ေပမဲ့ ဂ်ပန္မ ၂ေယာက္က သေဘာ မေတြ႔ၾက ဘူး။ တစ္ေယာက္က ကြယ္ရာမွာ '' ဘေႏၲ ကုသလ က တစ္ခါ လာလည္း ျမန္မာ၊ တစ္ခါလာလည္း ျမန္မာ။ သူ႔ျမန္မာေတြကိုပဲ အမႊမ္းတင္ေျပာေနေတာ့ တာပဲ။ ဒါဆို သူ႔အဘိဓမၼာသင္တန္းက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္း ႀကီးျဖစ္ေန ေတာ့တာေပါ့။ ဒါဟာ တို႔ကုိ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေနာက္လိုက္ဘို႔ ေျပာေနတာနဲ႔ အတူတူပါဘဲ'' လို႔ အသံလႊင့္တယ္။ တစ္ေယာက္ကေတာ့ '' တို႔က အားလံုးကုိ အညီ အမွ်ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံအားလံုး၊ လူမ်ိဳးအားလံုးဟာ သူ႔ယဥ္ ေက်းမႈနဲ႕သူ ရွိေနတာဘဲ။ ျမန္မာ တစ္ခ ုတည္းကုိပဲ ကြက္ေျပာေနတာကုိ တို႔မႀကိဳက္ဘူး၊ ညီညီမွ်မွ်ေျပာေစခ်င္တယ္'' လို႔ သင္တန္း ခ်ိန္မွာ ေျပာလာတယ္။ ''ငါက ျမန္မာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့အသိုင္း အ၀ုိင္းအ ေၾကာင္း ကို ငါသိတယ္။ မင္းတို႔ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကုိ ငါေကာင္းေကာင္း မသိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ အေၾကာင္းကုိ ငါေျပာျခင္းျဖစ္တယ္'' လို႔ ေျပာရတယ္။ ဒီဂ်ပန္ေတြဟာ တစ္ခါတစ္ ေလ အေတာ္ေလး ခြက်တယ္။ ဘာမွ မဟုတ္တာေလးနဲ႕လည္း ေရးႀကီးခြင္ က်ယ္ လုပ္တတ္ၾက တယ္။ သူတို႔ ၂ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က ကေလးစိတ္။ သင္တန္းတြင္း ေဆြး ေႏြးျငင္းခံု ေနတုန္းမွာ စိတ္တုိင္းမက်ရင္ ထထျပန္သြားတတ္တယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ မ်က္လံုးႏွင့္ၾကည့္ရင္ အေတာ္ေလး ရိုင္းတဲ့ အျပဳအမူဘဲ။ အျခားတစ္ ေယာက္ကဆို တစ္ခါ တစ္ခါ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ယူလာတတ္တယ္။ ၾကည့္ပါ ''ဘုန္း ေတာ္ႀကီး ပညာေရးဆိုတာ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြနဲ႕ မဆိုင္ဘူး၊ ဒကာ ဒကာမဆိုတာ ေက်ာင္းကုိ လွဴရုံပဲသြားရတာ လို႔ေျပာၾကတယ္ ဟုတ္ပါ သလား'' ''သတိပ႒ာန္သုတၱန္မွာ လူမႈ အသုိင္း အ၀ိုင္းနဲ႕ ကင္းေ၀းၿပီး ေတာထဲကို တရားအားထုတ္ရမယ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲလိုဆိုရင္ လူမူအသုိင္း အ၀ိုင္းကုိ ေထာက္ပံ့ ကူညီႏိုင္ဘို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့'' စတာ စတာကုိ အတတ္ႀကီးလုပ္ ေမးလာတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမျပန္ေတာ့ ''သူမကုိ အဘိဓမၼာ သေဘာတရားေတြ သင္ၾကားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါေၾကာင္း '' ေျပာသြား ေသးတယ္။
ေျပာင္းလဲေနေသာ အရာမ်ား
အားလံုးဟာ ေျပာင္းလဲေနတဲ့သေဘာတရားလုိ႔ ဗုဒၶဘုရား မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တယ္။ ယခု သင္တန္းျပန္စခ်ိန္မွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ သင္တန္းအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ မတူတဲ့ အေျခ အေနေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္။ သင္တန္းသား အေတာ္နည္းသြားတယ္။ သင္တန္းမွာ သိသိသာသာႀကီး တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ ေမးခြန္းေတြသိပ္ မလာၾကေတာ့ဘူး။ ျငင္းခုန္မႈေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ အဘိဓမၼာသေဘာ တရားေတြရဲ႕ အတိမ္အနက္ကို နားလည္သေဘာ ေပါက္သြားၾကတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုလားေက်ာင္း သားေလး မေဂၤ့ရွ္ကေတာ့ '' သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေလာဘဆိုတဲ့ အခ်စ္ကုိ ဘာ့ေၾကာင့္ မေကာင္း ဘူး(အကုသုိလ္) လို႔ ေျပာရတာလဲ '' လို႔ ေမးလာတယ္။
0 comments:
Post a Comment