သရဲ တေစၧ ေ၀ေလေလ

၂၆-၁၁-၁၁-ေန႔ ။

နံနက္ပိုင္းက ဘေႏၱ သုဒႆန ကားႏွင့္လာေခၚသျဖင့္ ၿမိဳ႕ထဲ အိမ္တစ္အိမ္ ကုလားဒကာေလး တစ္ေယာက္၏ ေမြးေန႔ပြဲသုိ႔ လုိက္သြားသည္။ ထံုးစံအတိုင္း ပရိတ္ ၂ သုတ္ရြတ္ဖတ္၊ တရားစကားေလး အနည္းငယ္ေျပာ၊ ဆက္ကပ္သည့္ ကုလား ခ်ပါတီဆြမ္း ဘုဥ္းၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိန္ကား  ေန႔ ၁ နာရီ ရွိၿပီမို႕ အေဆာင္ျပန္၊ အနားယူ၊ စာၾကည့္ စာက်က္လုပ္ခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ျခား အိမ္တစ္အိမ္သုိ႔ ဆက္သြားမည္ဆုိ၍ လိုက္ပါ သြားရျပန္သည္။ ထုိအိမ္ကား အျခား အိမ္မဟုတ္ အသိ ဒကာေလး နိခိလ္ တို႔ အိမ္ျဖစ္သည္။ ယမန္ႏွစ္က သူ၏ တူေတာ္ေမာင္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ ေမြ႕ေန႕ပြဲ ဖိတ္သျဖင့္ ဤအိမ္သုိ႔ တစ္ႀကိမ္ ေရာက္ဘူးသည္။ ေရွးေဟာင္း အာဂ်င္တာ၊ ရိုလာ ေဒသသုိ႔ ေလ့လာေရး ခရီး အတူသြားဘူး သျဖင့္လည္း အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီး သိကၽြမ္းၾကသည္။ နိခိလ္ က အိမ္ေရွ႕မွ ေစာင့္ႀကိဳၿပီး အိမ္အေပၚ သုိ႔ ေခၚေဆာင္သည္။ ငါးထပ္ေျမာက္ရွိ မိသားစု အခန္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ အသင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ နိခိလ္၏ မိသားစု (မိဘႏွစ္ပါး၊ အစ္မ၊ တူ၊ တူမမ်ား) ကိုေတြ႕ရ သည္။ ေနရာထုိင္ခင္းေပးၿပီး ၀တ္ျပဳ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ေရွးဦးစြာ ဘေႏၲ သုဒႆန ႏွင့္ စကား စျမည္ ေျပာၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘေႏၲသုဒႆန၊ နိခိလ္၊ နိခိလ္ ၏ အစ္မႀကီးႏွင့္ တူမျဖစ္သူ သူငယ္မတို႔ အိမ္အေနာက္ဘက္ ၀င္သြားၾက သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေနရာတြင္ က်န္ရွိေနေသာ နိခိလ္၏ အစ္မငယ္က အဂၤလိပ္လုိ ေျပာၿပီး ရွင္းျပသည္။ သူငယ္မသည္ စိတ္ဂေယာက္ ဂယက္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ သရဲ တေစၦမ်ားကုိ ျမင္ျမင္ေနရသည္ ဟု ေျပာေၾကာင္း၊ ယမန္ေန႔က လဲသြားၿပီး နာရီ၀က္ခန္႔ ေမ့ေမ်ာ သြားေၾကာင္း။ ေဆးခန္းျပၾကည့္ရာ ဆရာ၀န္က ဘာမွ် မဟုတ္ ဟု ေျပာေၾကာင္း စသည္။ မၾကာမီ ဘေႏၲသုဒႆန တုိ႔ ျပန္ထြက္ လာၾကၿပီး ေနရာတြင္ တစ္ဖန္ စကား ေျပာေဟာၾကျပန္ သည္။ သူငယ္မသည္ က်န္းမာ သန္စြမ္းေသာ ခႏၵာကိုယ္ အေနအထားရွိ၏။ အသက္မွာ ၉ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးသည္ ဟု ဆုိေသာ္လည္း ၁၃၊ ၁၄ အရြယ္ဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ ထြားႀကိဳင္းမႈရွိ။  ဟန္အမူအရာ သြက္လက္လန္းဆန္းေနသျဖင့္ စိတ္ပုိင္းဆိုင္ရာ ဖိအားေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္။ အရြယ္ေရာက္သျဖင့္ စိတ္ကစား သည့္ အေနမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔မ်ားမည္။ သုိ႔ေသာ္ သရဲ တေစၦ အေမွာင့္ ပေယာဂ ၀င္ပူးတာလုိ ျဖစ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ စုန္း နတ္ ပေယာဂ အတတ္ေပါလွေသာ အိႏၵိယလိုေနရာမ်ိဳးတြင္ အျခား ပေယာဂ မဟုတ္ဟုလည္း မေျပာ ႏုိင္ျပန္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ညွိဳးငယ္ ေျခာက္ျခားေနေသာ မိသားစုအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ေစေတာ့  ဘုရား တရား အသံ ေပးဘို႔ လုိအပ္သည္ ဟု အၾကံရသျဖင့္ ဒကာ နိခိလ္ အား ပရိတ္ေရ၊ ပရိတ္ခ်ည္ ျပင္ဆင္ခိုင္း သည္။ သူငယ္မအား အလယ္ထားကာ ပရိတ္ခ်ည္ကို အားလံုး ၀ိုင္း၀န္းကိုင္ေစ သည္။ ေရခြက္ကို လက္က ကိုင္လ်က္ ရတနသုတ္၊ ေမတၱသုတ္၊ ေဗာဇၥ်င္သုတ္၊ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဂုဏ္ ေတာ္မ်ား၊ ယံဒုႏၷိမိတၱံ ၃ ဂါထာ၊ ပ႒ာန္း ၂၄ ပစၥည္း၊ သမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္တို႔ကုိ အသံက်ယ္ က်ယ္ ထား ရြတ္ဖတ္ေပးသည္။ ပရိတ္ရြတ္ ေနစဥ္ ကေလးမ က ထေအာ္သျဖင့္ အရြတ္အဖတ္ မပ်က္ ပရိတ္ေရျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ေတာက္ေပးရသည္။ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ၿပီးေသာ္ ပရိတ္ေရကို သူငယ္မအား အ၀ ေသာက္ေစ သည္။ ပရိတ္ခ်ည္ကို လက္တြင္ ခ်ည္ေပးလိုက္သည္။ ပရိတ္ေရ ေသာက္လိုက္ေတာ့ ငါ ဘာျဖစ္မွာလဲ ဟင္ သူငယ္မ က ေမးသည္။ ဘဂ၀ါ ဗုဒၶ ၏ စြမ္းအားမ်ား မင္းရဲ႕ ခႏၶာ ကုိယ္ထဲကုိ ေရာက္သြားၿပီျဖစ္လို႔  ဘာကိုမွ် ေၾကာက္စရာ မလုိေတာ့ေၾကာင္း။ ယခု မင္းက ဘဂ၀ါ ဗုဒၶ ရဲ႕ သမီးေတာ္ စူပါမိန္းခေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ အားေပးစကား ေျပာရသည္။ ထုိအခါ သူငယ္မႏွင့္ မိသားစု သည္ အတိုင္းထက္အလြန္ ၀မ္းသာရႊင္ပ်ေနၾကသည္။ ဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္က သူငယ္မ ျဖစ္က တည္းက အရွင္တုိ႔ကို သတိရတာ၊ ယခုလို ႀကြလာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းထားလဲ ဟု ၀မ္းသာ အားရေျပာသည္။ သူငယ္မလည္း  ရႊင္ပ်ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ စကား မ်ားစြာ ေျပာလာသည္။ ငါ အခု ဘာမွ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ ဘဂ၀ါ ဗုဒၶရဲ႕ တန္ခိုးေတြ ငါ့ထဲ ေရာက္ လာၿပီ၊ သရဲ တစၧလာလည္း ဒီမွာဆိုၿပီး  ဒီပရိတ္ ခ်ည္ကို ျပလိုက္မယ္ ဟု ေျပာသည္။ မင္းအေနနဲ႔ ဘဂ၀ါဗုဒၶ အား ေန႔စဥ္ နံက္တိုင္း ေရခ်မ္းကပ္ လွဴသင့္ေၾကာင္း၊ ေရခ်မ္းကပ္လွဴတာနဲ႔ မင္းဘ၀ ဟာ ေရခ်မ္းလို႔ ေအးျမ ခ်မ္းသာ လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကာင္း ေျပာရသည္။ သူငယ္မသည္ ညညအခါ တေစၦ သရဲ ဇာတ္ကားမ်ားကို ၾကည့္ေလ့ရွိ သည္ဟုဆို သည္။ သူမ၏ ကြန္ပ်ဴတာတြင္ သရဲ တေစၧ ဂိန္းမ်ားကုိ ထည့္ထားၿပီး ဂိန္းကစားသည္ ဟု ဆိုသည္။ အတန္း ဆရာမႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သရဲ တကယ္ရွိသည္ ဟု ေျပာထား သည္ကုိလည္း နားထဲစြဲေနသည္။ ထုိေၾကာက္စိတ္မ်ားသည္ ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္လာၿပီး သူမ၀န္းက်င္တြင္ တေစၦ၊ သူရဲမ်ား အၿမဲလို ရွိေန သည္ ဟု စိတ္ထဲ ထင္မွတ္လာသည္။ တံခါးဖြင့္ ထားသည္ကုိ မၾကည့္ရဲ၊ အသံၾကားလွ်င္ ေၾကာက္လန္႔ ယုတ္စြအဆံုး သူမ ဆံပင္ ေလခတ္၍ လႈပ္သည္ကုိပင္ တေစၧေတြက လာလႈပ္ေပးေနတာ ဟု ဆုိသည္။ မတ္တပ္ရပ္၍ စကားေျပာေနစဥ္ သူငယ္မသည္ ရုတ္တရက္ ေနာက္သုိ႔ လဲက်သြားသည္။ အသက္ရႈ၊ မ်က္စိမွိတ္ တုပ္မွိတ္တုပ္ လုပ္ေနသည္ကို ေတြ႔သျဖင့္ ဘာမွမျဖစ္ဟု သိရသည္။ ခဏအၾကာ ျပန္ထလာၿပီး စကားေျပာသည္။ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ထိသြားေသာ သူမေခါင္းကုိ ပြတ္ေနသည္။ မင္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ မင္းမွာ  စိတ္စြမ္းအားေတြ ရွိေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မင္း အားေကာင္းတုိင္း ခဏခဏ ကၽြမ္းထုိးတာမ်ိဳးေတြ လုပ္မျပပါနဲ႔ ဟု ေျပာလိုက္သည္။ အျပန္လမ္းတြင္ ဘေႏၲသုဒႆနက ဒီ ကေလးမ အပ်ိဳးစိတ္ ေပါက္ လာတာပါ ဟု ေျပာသည္။ ဟုတ္တာေပါ့ ဒီအရြယ္ဆိုတာ သစ္ရြက္ ကေလး ေလတုိက္ လို႔ ေ၀့၀ဲလာတာကို ၾကည့္ၿပီး အေၾကာင္းမဲ့ ၿပံဳးတတ္တဲ့ အရြယ္ မဟုတ္လား။ … ေၾသာ္ သရဲ တေစၦ ေ၀ေလေလ…