ဘေႏၲ သုဒႆန က နံက္ အဘိဓမၼာစာ၀ါ ခ်ပုိ႕စဥ္ကပင္ ေျပာထားသည္။ ယေန႔ ညေန ၄ နာရီ သကၤန္း ကပ္ရွိသည္။ အလွဴရွင္က ျမန္မာဘေႏၲ ၄- ၅ ပါးေလာက္ လုိခ်င္တဲ့အေၾကာင္း။ ထုိအခါ လုိက္ႏိုင္မည့္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ ဘယ္ႏွစ္ပါးရႏိုင္မလဲ စဥ္းစားလုိက္သည္။ အေဆာင္တြင္ ၁၀ ပါးခန္႔ရွိေသာ္လည္း ကုလား အပင့္အဖိတ္ လုိက္ခ်င္သူမရွိလွ။ ဂရုစုိက္မႈနည္းပါးေသာ ကုလားပြဲမ်ားကုိ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား အေ၀းက ေရွာင္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕တစ္ပါးတစ္ေလ တစ္ေလာက္သာ ေစတနာ ေရွ႕ထား၍ တစ္ဖံု၊ အေတြ႔အႀကံဳရရန္ တစ္မ်ိဳး လုိက္ပါေလ့ရွိသည္။ ကုလားပြဲမ်ားကုိ စိတ္ေစတနာ ေရွ႕ထား လုိက္ပါေလ့ရွိေသာ အရွင္ဇ၀နသည္ လည္း ယခုအခါ စင္ကာပူသုိ႔ ႀကြေန၍ အေဆာင္တြင္ မရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျခား ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ရႏိုင္ မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ႏွင့္ မိမိကေတာ့ လိုက္ပါႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။
ညေန ၄ နာရီအခ်ိန္ အေဆာင္သုိ႔ ကားေရာက္လာသည္။ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္တစ္ပါး၊ ဗိယက္နာမ္ (မဟာယာန) တစ္ပါး။ သုဒႆန ႏွင့္ စာေရးသူ ၄ ပါးလိုက္ပါသြားၾကသည္။ အိမ္သုိ႔ ေရာက္လွ်င္ ကားရပ္၍ တုိက္ အေပၚထပ္သုိ႔ ဓာတ္ေလွခါးျဖင့္ တက္သြားၾကသည္။ ကုလားမ်ားသည္ အိမ္ရာစခန္းမ်ား၌ စုေပါင္း၍ ေနထိုင္ ေလ့ရွိၾကသည္။ ယခု အလွဴ႕ရွင္သည္လည္း ၇ ထပ္ေျမာက္တြင္ ေနထုိင္သျဖင့္ ဓာတ္ေလွခါးျဖင့္ တက္ေရာက္ ရျခင္းျဖစ္သည္။
အိမ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ထံုးစံအတုိင္း အိမ္ရွင္က ေရဆက္ကပ္၏။ စကားစျမည္ေျပာၾက၊ မိတ္ဆက္ၾကသည္။ အလွဴရွင္ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးအမည္မွာ သႏၲဳႆီ ႏွင့္ သီလ၀ါတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ ၂ ဦးလံုးသည္ ဂုရုႀကီးဂို အင္ဂါ၏ ၀ိပႆနာတပည့္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၀ိပႆနာ တရားျပဆရာမ်ားလည္းျဖစ္ၾကသည္။ ဇနီးျဖစ္သူသည္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ဂုရုႀကီး ဂုိအင္ဂါႏွင့္အတူ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ အလည္အပတ္ ေရာက္ဘူးသူျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ခိုက္ သံဃာေတာ္ အပါး ၅၀ ခန္႔ (ဆြမ္းခံ) စီတန္းႂကြလာသည္ကုိ ဖူးျမင္ခဲ့ရ၍ စိတ္ထဲတြင္ ျမတ္စြာ ဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ႂကြလာေတာ္မူသည္ဟု ထင္မွတ္စြဲလမ္းၾကည္ႏူးခဲ့ရပါေၾကာင္း။ မိမိေသခါနီးတြင္ ယူရမည့္ အာရံုသည္ ၄င္းအာရံုပင္ျဖစ္သည္ဟု ေတြးထင္ထားပါေၾကာင္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလည္ အပတ္ခရီးသည္ မိမိဘ၀အတြက္ အလြန္ႀကီးက်ယ္ေသာ အေတြ႔အႀကံဳႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါေၾကာင္း ။ လယ္တီ ဆရာေတာ္၏ ဇာတိ မံုရြာၿမိဳ႕ကုိလည္း ေရာက္ခဲ့ပါေၾကာင္း၊ ဆရာေတာ္ႀကီး တရားအား ထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည့္ လိုဏ္ဂူထဲတြင္ တစ္နာရီၾကာ တရားအားထုတ္ခဲ့ပါေၾကာင္း စသည္ မနားတမ္းေျပာသည္။ ခင္ပြန္းသည္ကမူ ဂုရုႀကီးႏွင့္အတူ ဗုဒၶဂယာ၊ သာ၀တၳိ ေဇတ၀န္ အရပ္သုိ႔ လုိက္ပါဘူးေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
အလွဴရွင္ မိသားစုတြင္ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလး တစ္ေယာက္ရွိသည္။ နာမည္မွာ တုသိတာ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သူမကုိယ္ ၀န္ရစဥ္က ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သကၤန္းေရာင္ကုိသာ ျမင္ေနရပါေၾကာင္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား ပင့္ဖိတ္၍ သကၤန္းကုိ မၾကာခဏ လွဴျဖစ္ပါေၾကာင္း အလွဴ႕အမက ေျပာျပသည္။
ဘေႏၲသုဒႆန က အခမ္းအနားျပင္သည္။ ဆင္းတုေတာ္သီတင္းသံုးသည့္စားပြဲခံုကုိ ပိတ္လႊမ္းျခင္း။ ပန္း ေရခ်မ္း အလင္းတိုင္ နံသာတုိင္မ်ားကို ေနသားတက် ထားရွိပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ ဘေႏၲသုဒႆန ၏ အလုပ္။ ဘေႏၲသုဒႆန ျမန္မာထံုးစံ ဘယ္လုိလဲ ဟု ေမးသည္ကုိ အခမ္းအနား အျပင္အဆင္ကို ဒကာဒကာမ မ်ားကသာ ျပင္ဆင္ေၾကာင္း။ ဘုန္းႀကီးရဟန္းမ်ားက သင့္မသင့္သာ ၾကည့္ေပးတတ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္္။ အခမ္း အနားျပင္ဆင္မႈမွာ အျခားဘာသာမ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီးမ်ားအတြက္ အဓိကက်ေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္ေသာ္ လည္း ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အဓိက လုပ္ငန္းတစ္ခု မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာလုိက္သည္။
အခမ္းအနားစလွ်င္ စာေရးသူက ငါးပါးသီလ ေပးရသည္။ မဂၤလသုတ္ ေမတၱသုတ္မ်ားကုိ ရြတ္ဖတ္ ေပးၾကသည္။ ဘုရားဆင္းတုေတာ္အား အေနကဇာတင္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ စာေရးသူႏွင့္ သုဒႆနတုိ႔က တရားစကား အနည္းငယ္စီ ေျပာၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ညစာ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းၾကသည္။
ကုလားမ်ားသည္ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းမ်ားကုိ ညေနအခ်ိန္တြင္ ပင့္ဖိတ္ေကၽြးေလ့ရွိသည္။ ဤသည္မွာ ထံုးစံႀကီးတစ္ခုလုိျဖစ္၍ ေနေတာ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိသူမ်ားပင္ ယင္းသုိ႔ ညေန စာ၊ ညစာပင့္ဖိတ္ေကၽြးေမြးျခင္းကုိ စိတ္အားထက္သန္စြာ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ညစာစားျခင္းသည္ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းမ်ားအတြက္ ဘာမွ် ၀န္တက္စရာ မရွိဟု ေတြးထင္ထားၾကပံုရသည္။ အထူးအားျဖင့္ သူတုိ႔ လုပ္ငန္း အားလပ္ခ်ိန္မ်ိဳးျဖစ္ေနျခင္း က အဓိက ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယဘုန္းႀကီးမ်ားကလည္း ဘာကိုမွ် ဟန္႔တားကန္႔ကြက္ ႏုိင္ျခင္း မရွိျခင္းကလည္း ယင္းသုိ႔ျဖစ္ေနျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယတြင္ ၀ိကာလ ေဘာဇန သိကၡာပုဒ္သည္ အလိုလို ေပ်ာက္ကြယ္လ်က္ရွိသည္။ (ေရာတိေရာရာ တို႔လည္းပါ)
ညေနစာကို ကုလားအစားအစာမ်ားျဖစ္သည့္ ခ်ပါတီ၊ ထမင္း၊ ဘာဂ်ီ၊ စသည္မ်ားျဖင့္ မြန္မြန္ ျမတ္ျမတ္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသည္။ ဆက္ကပ္ၿပီးေနာက္ မစားမီ သံုးေဆာင္ပါမည့္အေၾကာင္း ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္သမႈျပဳၾကသည္။ ထိုေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္စာကုိ ဘေႏၲ သုဒႆနက ေရွ႕က တိုင္ေပး၍ အားလံုး ေနာက္က လိုက္ဆိုရသည္။
အဓိပၸါယ္မွာ
အရွင္ဘုရား မြန္မြန္ ျမတ္ျမတ္ ခ်က္ျပဳတ္ထားအပ္ေသာ ေဘာဇဥ္ကုိ သံုးေဆာင္ ေတာ္မူပါဘုရား ဟူ၍ျဖစ္ သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဤမြန္ျမတ္ေသာ ေဘာဇဥ္အား ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းပါ၏။ သာသနာျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ သံုးေဆာင္ပါ၏ အဓိပၸါယ္ရေသာ စာကုိ ရြတ္ဆို၍ စားေသာက္ၾကသည္။
ညေနစာ ဆက္ကပ္ၿပီးလွ်င္ (သကၤန္းစ၊ ေကာ္ေဇာ၊ ထီး၊ ဆပ္ျပာ အၾကမ္းအႏု၊ အပ္ခ်ည္လံုး၊ အပ္၊ အသီးအႏွံ၊ ရူပီး ၁၅၀၊) လွဴဘြယ္ဒါန္းဘြယ္မ်ားကုိ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကသည္။ အလွဴ႕အမက ေနာက္မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့အစားအေသာက္ျဖင့္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္း ခ်င္ပါ ေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့အစားအစာ ခ်က္ျပဳတ္နည္းမ်ားကုိ အင္တာနက္တြင္ ရွာ၍ ခ်က္ျပဳတ္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ညေန ၇ နာရီအခ်ိန္တြင္ အလွဴ႕ရွင္တို႔ အားႏႈတ္ဆက္၍ အလွဴ႕ရွင္တုိ႔ေနအိမ္မွ အေဆာင္သုိ႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။
