၉-၈-၂၀၁၀၊ တနဂၤေႏြေန႔ နံက္ အခ်ိန္တြင္ အဘိဓမၼာသင္တန္းသားမ်ားသည္ မဟာရ႒စတိတ္ရွိ ေရွးေဟာင္း လုိဏ္ဂူမ်ားသို႔ ေလ့လာေရး ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အဖြဲ႔တြင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အရွင္ကုသလ (သင္တန္းနည္းျပဆရာေတာ္)၊ သီရိလကၤာ ရဟန္းေတာ္ အရွင္ကုမာရကႆပ၊ အိႏၵိယသာမေဏ ဘေႏၱ သုဒႆန။ သင္တန္းသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေဒါတယ္(ဂ်ာမန္)၊ ယူမီ ဖူဂ်ီမိုတို (ဂ်ပန္) ၊ ဆိုေရာင္ဂ်ဴး(ကုိရီးယား) ၊ မီနာ ကိႏုိရွီတာ(ဂ်ပန္)၊ ဆီကို ရွဴကုိတာ(ဂ်ပန္) ႏွင့္ သူမ၏ မိဘႏွစ္ဦး။ ထို႔ျပင္ အိႏၵိယ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ နိမလေလာကန္ဒီ ႏွင့္ ပရ္၀င္ေတတ္လတုိ႔လည္း ပါ၀င္ၾကသည္။
နံက္ ၁၀း၃၀ အခ်ိန္တြင္ ဗုဒၶ၀ိဟာရမွ စတင္ထြက္ခြာလာရာ မာရကူဋေတာင္ေျခသုိ႔ ေန႔ ၁၂း၁၅ တြင္ ေရာက္ရွိၾကသည္။ ကားကုိ ေတာင္ေျခတြင္ ထားခဲ့ၾကၿပီး ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေျခလ်င္ တက္ၾကသည္။ ေတာင္ေအာက္မွ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူ ရွိရာသုိ႔ ေက်ာက္ေလွခါးအတုိင္း နာရီ၀က္ခန္႔ တက္သြားရသည္။ ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေရာက္လွ်င္ လုိဏ္ဂူအတြင္း၀င္၍ လိုဏ္ဂူအတြင္းရွိ ေက်ာက္ေစတီေတာ္အား ဖူးေျမာ္ ၾကည္ညိဳၾကသည္။ အေနကဇာတင္၊ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀ၾကသည္။ ဤေက်ာက္လုိဏ္ဂူကို ဘီစီ ၁ ရာစုႏွစ္ေလာက္က တည္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပထမဦးစြာ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ မဟာယာန ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မိုးတြင္းကာလ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆို၀ါကပ္ရာ ၀ႆ၀ါစာ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္းစသည္ ဘေႏၱ သုဒႆနက ေျပာျပသည္။
လုိဏ္ဂူသည္ ေတာင္ခါးပန္းေနရာတြင္ တည္ရွိသျဖင့္ ေရွးအခါက လူသူ လာေရာက္ဘို႔ လြန္စြာ ခဲယဥ္းမည့္အေနအထားျဖစ္သည္။ ဤေဒသတြင္ ဤကဲ့သို႔ ေက်ာင္းပံုစံတည္ေဆာက္ ထြင္းထုထားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူမ်ား ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ တည္ရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အလြန္ထင္ရွားေသာ ကာလ၊ ဘာဂ်ာ ေခၚေသာ လုိဏ္ဂူမ်ား၊ အာဂ်င္တာ အရိုလာ ေခၚေသာ လုိဏ္ဂူႀကီးမ်ား စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ အံ့ႀသစရာေကာင္းသည္မွာ ဤလုိဏ္ဂူမ်ားသည္ ေက်ာက္ေဆာင္သက္သက္ကုိ ထြင္းထု ပံုေဖာ္ထားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူမ်ားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕လုိဏ္မ်ားသည္ ပန္းကႏုတ္မ်ား၊ ဆင္ရုပ္ ျမင္းရုပ္၊ လူရုပ္မ်ားျဖင့္ လက္ရာေျမာက္စြာ ထုဆစ္ပံုေဖာ္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဘုရားခန္း၊ နားေနခန္း၊ ေရတြင္း ေရကန္ စသည္ျဖင့္ အျပည့္အစံု ဖန္တီးထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
ေက်ာက္လုိဏ္ဂူအတြင္း လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကၿပီး စုေပါင္းဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ ဂ်ာမန္သူ ေဒါတက္သည္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဖိုတုိဂရပ္ဖာတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူမသည္ ဓာတ္ပံုမ်ားကုိ အက်အန မွတ္တမ္းရုိက္ယူသည္။ ေက်ာင္းပံုစံ တည္ေဆာက္ထားေသာ လုိဏ္ဂူမွာ ၂ ေဆာင္တြဲလ်က္ တည္ရွိသည္။ တစ္ေဆာင္မွာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး တစ္ေဆာင္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးနားေနေဆာင္ျဖစ္သည္။ ထုိအေဆာင္တြင္ အခန္းကုိးခန္း ပါရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
လုိဏ္ေရွ႕ရင္ျပင္မွေန၍ ေတာင္ေအာက္ ရႈေျမာ္ခင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္မ ယူမီက ေတာင္မ်ား၀န္းရံေနသည့္ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေလးကုိ လက္ညွိဳးညႊန္၍ ငါတုိ႔ ေနတဲ့ ျမိဳ႕ေလးကလည္း ဒီအတုိင္းေလးဘဲဟု ေျပာလာသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ မိုးက်လာသည္။ ထီးမ်ားကို ထုတ္၍ အသီးအသီးေဆာင္းၾကသည္။ အနီးတြင္ ရွိေန ေသာကုိရီးယားမက သူ႔ ထီးေလးျဖင့္ ေဆာင္းမိုးေပးရွာသည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ မိုးဖြဲဖြဲေအာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္၍ စကားေျပာ ရႈေျမာ္ခင္းမ်ားကို ၾကည့္ၾကၿပီး ေတာင္ေအာက္သုိ႔ ျပန္လည္ ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္။ ေတာင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ၁း၅၆ နာရီရွိၿပီ။ မရကူဋေတာင္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ၾကၿပီး ေန႔လည္စာကို လမ္းေဘး စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ စားေသာက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ ညေန ၃း၃၀ ရွိၿပီ။ အိႏၵိယအစားအစာျဖစ္သည့္ ထမင္းေၾကာ္ကုိ မွာယူစားေသာက္ၾကသည္။ စား ေသာက္ၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီေသာက္ၾကသည္။ ေကာ္ဖီထုပ္ကုိ မိမိက ယူေဆာင္လာခဲ့သည္။
စားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ အျခား လုိဏ္ဂူတစ္ခုကို ေလ့လာရန္ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိလုိဏ္ဂူမွာ နာမည္ေက်ာ္ ဘာဂ်ာ ႏွင့္ ကာလာတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ပထမဦးစြာ ဘာဂ်ာလုိဏ္သုိ႔ သြားၾကသည္။ နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာလွ်င္ ဘာဂ်ာလိုဏ္ေတာင္ေျခသုိ႔ ေရာက္သည္။ ေတာင္ေျခတြင္ ကားရပ္၍ ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေျခလ်င္တက္ၾကသည္။ ဤေနရာသည္လည္း ေတာင္မ်ား ေခြပတ္ ရံေနေသာ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္တစ္ခုပင္။
ေတာင္ေျခတြင္ ကားမ်ား၊ လူမ်ား ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားလာေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ယေန႔ ဟင္ဒီပြဲေတာ္တစ္ခုရွိသည္ဟုသိရသည္။ ပြဲေတာ္ကုိ အရက္ေသာက္၍ ေပ်ာ္ၾကသည္္ ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ ေနရာတိုင္းတြင္ လူမ်ားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေတာင္ေျခတြင္ ေတာင္ေပၚမွ စီးက်ေနေသာ ေရတံခြန္တစ္ခုရွိသည္။ ထိုေနရာတြင္ လူအမ်ားအျပား ေရခ်ိဳးေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
မိမိတို႔အဖြဲ႔သည္ ေတာင္ေပၚသုိ႔ တက္ခဲ့ၾကသည္။ လမ္းခုလတ္ရွိ လက္မွတ္ျဖတ္ကင္းတဲတြင္ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္ျဖတ္ၾကသည္။ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္ရာေပးရ၏။
ေတာင္ေပၚရွိ လုိဏ္ေနရာသို႔ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ တက္ရသည္။ ဘာဂ်ာလုိဏ္သည္လည္း ယခင္လုိဏ္ကဲ့သုိ႔ ပံုစံတူ လုိဏ္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ အခန္းဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ယခုေခတ္ တိုက္ခန္းမ်ားကဲ့သုိ႔ အေပၚထပ္၊ ေအာက္ထပ္ပံုစံ ပံုေဖာ္ထုဆစ္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထူပမ်ား၊ ေရတြင္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ခန္းအမ်ားအျပားကုိ ေတြ႔ရသည္။ ေတာင္ေပၚမွ ေတာင္က် ေရမ်ားသည္ လိုဏ္ဂူမ်ားအေပၚမွ အဆက္မျပတ္ စီးဆင္းက်ေေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္္။ ထုိ႔ျပင္ ေရတံခြန္တစ္ခုကုိလည္း လုိဏ္၏ တစ္ဖက္တြင္ ေတြ႔ရေသးသည္။ က်ယ္၀န္း မ်ားျပားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္မ်ားရွိရာ ဤေနရာ၌ ေရွးအခါက ေျမာက္မ်ား စြာေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာက္လုိဏ္မ်ားကိုေလ့လာၿပီးေနာက္ ေက်ာက္လုိဏ္ေနာက္ခံျပဳ၍ စုေပါင္းဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေတာင္ေအာက္သုိ႔ ျပန္လည္ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္။ ေတာင္ေပၚမွ ေတာင္ေျခ သုိ႔ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေန ၅း၃၀ နာရီရွိၿပီ။
ဘာဂ်ာလုိဏ္မွ ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကာလလုိဏ္သုိ႔ မသြားေတာ့ဘဲ ျပန္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ထုိေနရာတြင္ ဟင္ဒီမ်ား၏ ဆိတ္သုိးမ်ားကုိ သတ္၍ ေသြးမ်ားျဖင့္ ယာဇ္နတ္ ပူေဇာ္ၾကသည့္ အခမ္းအနားရွိသည္။ ထုိပြဲေတာ္တြင္ လူငယ္အမ်ား အျပား ေသာက္ၾကစားၾက ေပ်ာ္ၾကပါးၾကသည္။ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္သျဖင့္ မသြားၾကေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အျပန္လမ္းတြင္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခု၀င္၍ လဘက္ရည္ေသာက္ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ယေန႔ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရင္တြင္းျဖစ္ ခံစားခ်က္မ်ားကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေျပာၾကရန္ မိမိက ေျပာလုိက္သျဖင့္ အားလံုးတစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ေျပာၾကသည္။ ပထမဦးစြာ ကုိရီးယားမက ယေန႔ခရီးသည္ အေတာ္ပင္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါေၾကာင္း၊ ရင္သပ္ရႈေမာဘြယ္ ေတာေတာင္သဘာ၀မ်ားကုိ ျမင္ေတြ႕ရ၍ စိတ္လက္ေပ်ာ္ရႊင္ ၀မ္းေျမာက္ပါေၾကာင္း၊ ဗဟုသုတမ်ားစြာလည္း ရရွိပါေၾကာင္း စသည္ေျပာသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ဂ်ာမန္မက သိပ္ေကာင္းတဲ့ ခရီးတုိေလးပါဘဲ။ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ေလးကို ေက်နပ္မိပါတယ္။
ဂ်ပန္မ ယူမီက ခရီးစဥ္ကုိ စီစဥ္ေပးတဲ့ အရွင္မ်ားကုိ သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခရီးထြက္လာရတာ အေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။
ဂ်ပန္မိသားစုကလည္း အေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မိပါတယ္စသည္ ေျပာဆိုၾကသည္။
ပူေနးတကၱသိုလ္ ဗုဒၶ၀ိဟာရသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ေတာ့ ည ၈ နာရီထိုးၿပီ။
အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
၁၀-၈-၂၀၁၀
နံက္ ၁၀း၃၀ အခ်ိန္တြင္ ဗုဒၶ၀ိဟာရမွ စတင္ထြက္ခြာလာရာ မာရကူဋေတာင္ေျခသုိ႔ ေန႔ ၁၂း၁၅ တြင္ ေရာက္ရွိၾကသည္။ ကားကုိ ေတာင္ေျခတြင္ ထားခဲ့ၾကၿပီး ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေျခလ်င္ တက္ၾကသည္။ ေတာင္ေအာက္မွ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူ ရွိရာသုိ႔ ေက်ာက္ေလွခါးအတုိင္း နာရီ၀က္ခန္႔ တက္သြားရသည္။ ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေရာက္လွ်င္ လုိဏ္ဂူအတြင္း၀င္၍ လိုဏ္ဂူအတြင္းရွိ ေက်ာက္ေစတီေတာ္အား ဖူးေျမာ္ ၾကည္ညိဳၾကသည္။ အေနကဇာတင္၊ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀ၾကသည္။ ဤေက်ာက္လုိဏ္ဂူကို ဘီစီ ၁ ရာစုႏွစ္ေလာက္က တည္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပထမဦးစြာ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ မဟာယာန ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မိုးတြင္းကာလ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆို၀ါကပ္ရာ ၀ႆ၀ါစာ ေနရာျဖစ္ေၾကာင္းစသည္ ဘေႏၱ သုဒႆနက ေျပာျပသည္။
လုိဏ္ဂူသည္ ေတာင္ခါးပန္းေနရာတြင္ တည္ရွိသျဖင့္ ေရွးအခါက လူသူ လာေရာက္ဘို႔ လြန္စြာ ခဲယဥ္းမည့္အေနအထားျဖစ္သည္။ ဤေဒသတြင္ ဤကဲ့သို႔ ေက်ာင္းပံုစံတည္ေဆာက္ ထြင္းထုထားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူမ်ား ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ တည္ရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အလြန္ထင္ရွားေသာ ကာလ၊ ဘာဂ်ာ ေခၚေသာ လုိဏ္ဂူမ်ား၊ အာဂ်င္တာ အရိုလာ ေခၚေသာ လုိဏ္ဂူႀကီးမ်ား စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ အံ့ႀသစရာေကာင္းသည္မွာ ဤလုိဏ္ဂူမ်ားသည္ ေက်ာက္ေဆာင္သက္သက္ကုိ ထြင္းထု ပံုေဖာ္ထားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူမ်ားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕လုိဏ္မ်ားသည္ ပန္းကႏုတ္မ်ား၊ ဆင္ရုပ္ ျမင္းရုပ္၊ လူရုပ္မ်ားျဖင့္ လက္ရာေျမာက္စြာ ထုဆစ္ပံုေဖာ္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဘုရားခန္း၊ နားေနခန္း၊ ေရတြင္း ေရကန္ စသည္ျဖင့္ အျပည့္အစံု ဖန္တီးထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
ေက်ာက္လုိဏ္ဂူအတြင္း လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကၿပီး စုေပါင္းဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ ဂ်ာမန္သူ ေဒါတက္သည္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဖိုတုိဂရပ္ဖာတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူမသည္ ဓာတ္ပံုမ်ားကုိ အက်အန မွတ္တမ္းရုိက္ယူသည္။ ေက်ာင္းပံုစံ တည္ေဆာက္ထားေသာ လုိဏ္ဂူမွာ ၂ ေဆာင္တြဲလ်က္ တည္ရွိသည္။ တစ္ေဆာင္မွာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး တစ္ေဆာင္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးနားေနေဆာင္ျဖစ္သည္။ ထုိအေဆာင္တြင္ အခန္းကုိးခန္း ပါရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
လုိဏ္ေရွ႕ရင္ျပင္မွေန၍ ေတာင္ေအာက္ ရႈေျမာ္ခင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္မ ယူမီက ေတာင္မ်ား၀န္းရံေနသည့္ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေလးကုိ လက္ညွိဳးညႊန္၍ ငါတုိ႔ ေနတဲ့ ျမိဳ႕ေလးကလည္း ဒီအတုိင္းေလးဘဲဟု ေျပာလာသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ မိုးက်လာသည္။ ထီးမ်ားကို ထုတ္၍ အသီးအသီးေဆာင္းၾကသည္။ အနီးတြင္ ရွိေန ေသာကုိရီးယားမက သူ႔ ထီးေလးျဖင့္ ေဆာင္းမိုးေပးရွာသည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ မိုးဖြဲဖြဲေအာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္၍ စကားေျပာ ရႈေျမာ္ခင္းမ်ားကို ၾကည့္ၾကၿပီး ေတာင္ေအာက္သုိ႔ ျပန္လည္ ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္။ ေတာင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ၁း၅၆ နာရီရွိၿပီ။ မရကူဋေတာင္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ၾကၿပီး ေန႔လည္စာကို လမ္းေဘး စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ စားေသာက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ ညေန ၃း၃၀ ရွိၿပီ။ အိႏၵိယအစားအစာျဖစ္သည့္ ထမင္းေၾကာ္ကုိ မွာယူစားေသာက္ၾကသည္။ စား ေသာက္ၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီေသာက္ၾကသည္။ ေကာ္ဖီထုပ္ကုိ မိမိက ယူေဆာင္လာခဲ့သည္။
စားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ အျခား လုိဏ္ဂူတစ္ခုကို ေလ့လာရန္ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိလုိဏ္ဂူမွာ နာမည္ေက်ာ္ ဘာဂ်ာ ႏွင့္ ကာလာတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ပထမဦးစြာ ဘာဂ်ာလုိဏ္သုိ႔ သြားၾကသည္။ နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာလွ်င္ ဘာဂ်ာလိုဏ္ေတာင္ေျခသုိ႔ ေရာက္သည္။ ေတာင္ေျခတြင္ ကားရပ္၍ ေတာင္ေပၚသုိ႔ ေျခလ်င္တက္ၾကသည္။ ဤေနရာသည္လည္း ေတာင္မ်ား ေခြပတ္ ရံေနေသာ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္တစ္ခုပင္။
ေတာင္ေျခတြင္ ကားမ်ား၊ လူမ်ား ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားလာေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ယေန႔ ဟင္ဒီပြဲေတာ္တစ္ခုရွိသည္ဟုသိရသည္။ ပြဲေတာ္ကုိ အရက္ေသာက္၍ ေပ်ာ္ၾကသည္္ ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ ေနရာတိုင္းတြင္ လူမ်ားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေတာင္ေျခတြင္ ေတာင္ေပၚမွ စီးက်ေနေသာ ေရတံခြန္တစ္ခုရွိသည္။ ထိုေနရာတြင္ လူအမ်ားအျပား ေရခ်ိဳးေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
မိမိတို႔အဖြဲ႔သည္ ေတာင္ေပၚသုိ႔ တက္ခဲ့ၾကသည္။ လမ္းခုလတ္ရွိ လက္မွတ္ျဖတ္ကင္းတဲတြင္ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္ျဖတ္ၾကသည္။ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္ရာေပးရ၏။
ေတာင္ေပၚရွိ လုိဏ္ေနရာသို႔ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ တက္ရသည္။ ဘာဂ်ာလုိဏ္သည္လည္း ယခင္လုိဏ္ကဲ့သုိ႔ ပံုစံတူ လုိဏ္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ အခန္းဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ယခုေခတ္ တိုက္ခန္းမ်ားကဲ့သုိ႔ အေပၚထပ္၊ ေအာက္ထပ္ပံုစံ ပံုေဖာ္ထုဆစ္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထူပမ်ား၊ ေရတြင္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ခန္းအမ်ားအျပားကုိ ေတြ႔ရသည္။ ေတာင္ေပၚမွ ေတာင္က် ေရမ်ားသည္ လိုဏ္ဂူမ်ားအေပၚမွ အဆက္မျပတ္ စီးဆင္းက်ေေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္္။ ထုိ႔ျပင္ ေရတံခြန္တစ္ခုကုိလည္း လုိဏ္၏ တစ္ဖက္တြင္ ေတြ႔ရေသးသည္။ က်ယ္၀န္း မ်ားျပားေသာ ေက်ာက္လုိဏ္မ်ားရွိရာ ဤေနရာ၌ ေရွးအခါက ေျမာက္မ်ား စြာေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ခဲ့လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာက္လုိဏ္မ်ားကိုေလ့လာၿပီးေနာက္ ေက်ာက္လုိဏ္ေနာက္ခံျပဳ၍ စုေပါင္းဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေတာင္ေအာက္သုိ႔ ျပန္လည္ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္။ ေတာင္ေပၚမွ ေတာင္ေျခ သုိ႔ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေန ၅း၃၀ နာရီရွိၿပီ။
ဘာဂ်ာလုိဏ္မွ ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကာလလုိဏ္သုိ႔ မသြားေတာ့ဘဲ ျပန္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ထုိေနရာတြင္ ဟင္ဒီမ်ား၏ ဆိတ္သုိးမ်ားကုိ သတ္၍ ေသြးမ်ားျဖင့္ ယာဇ္နတ္ ပူေဇာ္ၾကသည့္ အခမ္းအနားရွိသည္။ ထုိပြဲေတာ္တြင္ လူငယ္အမ်ား အျပား ေသာက္ၾကစားၾက ေပ်ာ္ၾကပါးၾကသည္။ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္သျဖင့္ မသြားၾကေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အျပန္လမ္းတြင္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခု၀င္၍ လဘက္ရည္ေသာက္ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ယေန႔ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရင္တြင္းျဖစ္ ခံစားခ်က္မ်ားကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေျပာၾကရန္ မိမိက ေျပာလုိက္သျဖင့္ အားလံုးတစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ေျပာၾကသည္။ ပထမဦးစြာ ကုိရီးယားမက ယေန႔ခရီးသည္ အေတာ္ပင္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါေၾကာင္း၊ ရင္သပ္ရႈေမာဘြယ္ ေတာေတာင္သဘာ၀မ်ားကုိ ျမင္ေတြ႕ရ၍ စိတ္လက္ေပ်ာ္ရႊင္ ၀မ္းေျမာက္ပါေၾကာင္း၊ ဗဟုသုတမ်ားစြာလည္း ရရွိပါေၾကာင္း စသည္ေျပာသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ဂ်ာမန္မက သိပ္ေကာင္းတဲ့ ခရီးတုိေလးပါဘဲ။ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ေလးကို ေက်နပ္မိပါတယ္။
ဂ်ပန္မ ယူမီက ခရီးစဥ္ကုိ စီစဥ္ေပးတဲ့ အရွင္မ်ားကုိ သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခရီးထြက္လာရတာ အေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။
ဂ်ပန္မိသားစုကလည္း အေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မိပါတယ္စသည္ ေျပာဆိုၾကသည္။
ပူေနးတကၱသိုလ္ ဗုဒၶ၀ိဟာရသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ေတာ့ ည ၈ နာရီထိုးၿပီ။
အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
၁၀-၈-၂၀၁၀
0 comments:
Post a Comment